Kamera IP jest urządzeniem nadzoru wideo, która w większości scenariuszy łączy się bezpośrednio z siecią Ethernet. 
Umożliwia nagrywanie materiału wideo na dysku lokalnego komputera/serwera lub przesyła strumień z obrazem na żywo poprzez internet. Strumień ten oczywiście może być później przechwycony i zarejestrowany. Niezależnie od fizycznej lokalizacji, kamery możliwy jest podgląd obrazu praktycznie na większości smartfonów lub praktycznie w każdej przeglądarce internetowej po zalogowaniu się z wykorzystaniem identyfikatora i hasła. Możliwe jest to głównie dzięki temu, że nie wymagają one przewodowego połączenia i mogą być w pełni mobilne.
Kamery monitoringu wizyjnego są dostosowywane do rozmaitych potrzeb. W ostatnim okresie niestety najczęstszym kryterium oceny przy ich doborze jest cena, co widać chociażby po tym, które modele są najbardziej popularne. Do nich zdecydowanie należą kamery sieciowe takie jak Foscam FI8918W, Cisco PVC300 i Panasonic 
BL-c210 oraz kamery firmy Vivotek IP8330 i IP7130. Są to proste kamery o rozdzielczości 640×480 które w wielu przypadkach można skonfigurować nawet bez specjalistycznej wiedzy. Są to dość popularne urządzenia, głównie z uwagi na fakt, że oferują liczne narzędzia do zarządzania, które umożliwiają bardzo łatwa konfigurację. Absolutnie nie należą one do profesjonalnych rozwiązań oferujących doskonałe parametry, ale niejednokrotnie spotykamy je jako urządzenia w prostych, amatorskich systemach CCTV (telewizji dozorowej). Najwidoczniej dla wielu klientów są one wystarczającym i zadowalającym produktem, choć jeśli tylko poszukamy znajdziemy wiele bardziej zaawansowanych rozwiązań, spełniających znacznie wyższe wymagania.
Wymagania dotyczące chociażby takich kwestii jak :
– dobór pojemności nośników pamięci systemu na podstawie założonego czasu przechowywania nagrań,
– zabezpieczenie umożliwiające dostęp do konfigurowania systemu i odczytu danych z archiwum,
– przystosowanie systemu do pracy ciągłej i zabezpieczenie na wypadek zaniku napięcia,
– fizyczne zabezpieczenie urządzenia rejestrującego przed dostępem osób niepowołanych.
Biorąc pod uwagę inne kryteria i wymagania system powinien dodatkowo:
– oferować możliwość jednoczesnego odtwarzania dowolnej, wybranej liczby kamer,
– umożliwiać odtwarzanie poklatkowe, w obydwu kierunkach z różnymi prędkościami,
– odtwarzać obrazu w pełnej rozdzielczości,
– umożliwiać odszukiwanie materiałów z każdej kamery na podstawie daty i czasu, oraz oferować możliwość zapisywania i drukowania pojedynczych klatek,
– bardzo ważne jest również aby system umożliwiał bezproblemowy odczyt danych zapisanych na zewnętrznym nośniku.
Większość z tych wymagań została określona w PN-EN 50132-1:2010 „Systemy alarmowe – Systemy dozorowe CCTV stosowane w zabezpieczeniach — Część 1: Wymagania systemowe” gdzie określono minimalne wymagania dotyczące systemów dozorowych CCTV w zastosowaniach dotyczących zabezpieczenia. Wyszczególniono minimalne wymagania eksploatacyjne oraz wymagania funkcjonalne do uzgodnienia pomiędzy klientem a dostawcą w formie wymagań użytkowych. Norma ta nie zawiera natomiast wymagań dotyczących projektowania, planowania, instalacji, badań, działania czy konserwacji. Zawarte w niej zapisy mają również zastosowanie do systemów CCTV współdzielących zadania detekcji, inicjalizacji, łączenia, sterowania, komunikacji, a także odnosi się do zasilaczy i innych aplikacji, które mogą niekorzystnie wpływać na działanie systemu CCTV
Istotna jest również norma PN-EN 50132-5:2002 „Systemy alarmowe – Systemy dozorowe CCTV stosowane w zabezpieczeniach — Część 5: Teletransmisja” w której określono minimalne wymagania dotyczące specyfikacji, badania i działania kanałów transmisji sygnału wizyjnego w systemach dozorowych CCTV zawierających takie elementy jak nadajnik, odbiornik oraz urządzenia pośredniczące zależne od wybranego medium transmisyjnego. Zgodnie z normą urządzenia do transmisji video mogą spełniać dodatkowe funkcje związane np. z transmisją sygnału dźwiękowego albo transmisją danych, gdzie natomiast te funkcje nie są objęte wymaganiami normy. Norma dotyczy transmisji sygnału telewizji kolorowej i czarno-białej w standardzie 625 linii z szybkością 50 obrazów na sekundę zgodnie z raportem CCIR 624-4 co w tym wypadku dotyczy głównie telewizji analogowej.
W normie PN-EN 50132-7:2003 „Systemy alarmowe – Systemy dozorowe CCTV stosowane w zabezpieczeniach — Część 7: Wytyczne stosowania” zdefiniowano zalecenia dotyczące wyboru, planowania oraz instalowania systemów telewizji pracujących w obwodzie zamkniętym, złożonych z kamer(y), monitorów(a) i/lub rejestratorów wizji, urządzeń przełączających, układów sterowania oraz urządzeń pomocniczych stosowanych w zabezpieczeniach. Norma ta zawiera definicje 29 terminów związanych z telewizją dozorową.
W związku z tym że urządzenia systemów CCTV opartych o technologię IP wysyłają obraz lub obraz z dźwiękiem poprzez strumień, który zwykle jest skompresowany w formacie MPEG-4, MJPEG, H.264 szczególnie istotna jest kompresja zapewniająca zajęcie mniejszego pasma w sieci. Jednak im jest ona silniejsza, tym gorsza jest jakość zdekodowanego obrazu i dźwięku. Dodatkowo w trakcie przesyłu danych szczególnie istotna staje się kwestia jakości łącza po którym przesyłane są dane. Efektem niskiej jakości wykonania sieci po której są przesyłane dane może być duża „poklatkowość” odtwarzanego obrazu spowodowana „zapchaniem się” łącza, lub przekłamania w dekodowanym strumieniu. Przekłamania wynikające z nieprawidłowej dekompresji obrazu powodowanej brakiem ciągłości przesyłu danych, a w pewnych przypadkach nawet całkowita utrata połączenia.
Sposób i wymagania dotyczące wykonania okablowania strukturalnego na potrzeby systemu telewizji dozorowej IP są sprecyzowane z normie PN-EN 50173:2007 (U) arkusze od 1 do 5, oraz w PN-EN 50174:2002 arkusze 1 do 2, PN-EN 50174-3:2005, PN-EN 50346:2004 oraz w PN-ISO/IEC 2382-25:1996.
Kamery IP oprócz podglądu strumieniowej transmisji wideo oferują również możliwość nagrywania. Istnieje zarówno możliwość konfiguracji kamery, aby nagrywała we wszystkich godzinach dnia jak również tylko i wyłącznie w ściśle zaplanowanym terminie według harmonogramu. Kamery IP mogą również powiadamiać o wykryciu ruchu np. poprzez przesyłanie snapshotów na wybrany adres email. Nagrania można rejestrować na lokalny dysk twardy komputera/serwera, sieciowe urządzenia magazynujące lub kartę SD. Kamera może również robić zdjęcia i w regularnych odstępach czasu lub w razie wykrycia ruchu, przesyłać je w postaci alertu za pośrednictwem protokołu SMTP na wskazany adres e-mail.
Większość z oferowanych na rynku kamer IP to urządzenia UPnP, czyli Universal 
Plug-and-play. Oznacza to, że nie jest wymagana żadna dodatkowa i skomplikowana procedura instalacji. Wystarczy podłączyć urządzenie do sieci i jest ono już gotowe do pracy. Proces instalacji i konfiguracji oprogramowania jest uproszczony do minimum.
Najlepsza kamera IP to kamera która oferuje bogate funkcje zabezpieczeń, ale daje również największą mobilność w systemie monitoringu. Oczywiście najlepsze rozwiązania niejednokrotnie wymagają specjalistycznej wiedzy, zdecydowanie większej niż ta wymagana do konfiguracji kamer o których była mowa powyżej. Kamery oferujące wyższe 
rozdzielczości oraz zdecydowanie lepsze parametry, niż te wymienione powyżej wymagają niejednokrotnie doskonale przygotowanego środowiska sieciowego. Naszym zadaniem jest zaoferowanie Państwu pomocy z zakresu dobory właściwych rozwiązań, oraz przygotowania właściwej architektury systemu na którym będą Państwo chcieli skonstruować swój system monitoringu wizyjnego IP oparty wyłącznie o nowoczesne i najlepsze rozwiązania. Zachęcamy do kontaktu z naszym działem technicznym który zapewni Państwu dobór najlepszych rozwiązań.
